محمدمهدي حاج ابراهيم عراقي
محمد مهدي حاج ابراهيم عراقي در سال 1309 ش در يكي از محلاّت مذهبي جنوب شهر تهران متولّد شد. در دوران دبيرستان به سبب شركت در هيأت‌هاي مختلف مذهبي و پيروي از احكام الهي و ديني، داراي روحي پاك و بي‌آلايش بود و از طرفي از هوش و ذكاوت بالايي نيز برخوردار بود. در همين دوران با شهيد نوّاب صفوي آشنا شد و به عضويّت فدائيان اسلام در آمد و به مركزيّت آن راه يافت. وي در يك دهه دوران مبارزات فدائيان اسلام، در تمامي فعّاليّتها نقشي ويژه و كليدي داشت. در جريان دستگيري شهيد نوّاب صفوي در دي ماه 1330، او و همراهانش که براي ملاقات وي به زندان رفته بودند در زندان قصر دست به اعتصاب زدند ولي بر اثر خيانت اعضاي زنداني حزب توده، وي دستگير و به مدّت هفت ماه زنداني شد و در 25 تيرماه 1331 از زندان آزاد گرديد. ايشان از مؤسّسين هيأت‌هاي مؤتلفه‌ی اسلامي بود و به جهت گستردگي فعّاليِّت‌هايش بارها دستگير و زنداني شد. در روز عاشوراي سال 1343 به اتّهام برپايي تظاهرات به مناسبت سالگرد واقعه‌ی پانزده خرداد 1342 دستگير و به مدت دو ماه بازداشت شد. در بهمن ماه 1343 به اتّهام شركت در اعدام انقلابي حسن‌علي منصور مجدّداً دستگير و به اعدام محكوم شد ولي با يك درجه تخفيف به حبس دائم محكوم گرديد و اين محکوميّت را در زندان‌هاي قصر تهران، برازجان، اوين تهران و کميته‌ی مشترک تهران گذراند. ايشان پس از تحمّل دوازده سال زندان، در بهمن ماه 1355 آزاد شد و همچنان به مبارزات خود ادامه داد. در آستانه‌ی پيروزي انقلاب اسلامي با سفر به فرانسه و ملاقات با امام خميني (ره) تلاش چشمگيري از خود نشان داد. وي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي مسؤوليّتهاي مختلفي از قبيل سرپرستي زندان قصر، عضويّت در شوراي مركزي بنياد مستضعفان، عضويت در شوراي مركزي حزب جمهوري اسلامي و مديريّت مالي روزنامه‌ی كيهان را به عهده گرفت. وي در ساعت هفت و ربع، صبح روز يكشنبه 4/6/58 هنگامي كه همراه پسرش «حسام» عازم محلّ كار بود توسّط گروهگ فرقان ترور شد و به درجه‌ی رفيع شهادت نائل آمد. پيكر مطهّر وي به همراه فرزندش پس از تشييعي با شكوه در جوار حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) در شهرستان قُم به خاك سپرده شد.
منابع :
– كتاب شهيد عراقي به روايت اسناد ساواك – مركز بررسي اسناد تاريخي