حجّت‌الاسلام سيّد عبدالكريم هاشمي‌نژاد
شهيد حجّت‌الاسلام سيّد عبدالكريم هاشمي‌نژاد در سال 1311 ش در بهشهر متولّد شد. وي پس از پايان تحصيلات ابتدایي در سنّ چهارده سالگي براي فراگيري علوم اسلامي به حوزة علميّة آيت‌الله كوهستاني رفت و پس از چهار سال کسب فيض از محضر آن عالم بزرگ براي ادامة تحصيل راهي حوزة علميّة قُم شد. وي در قم در درس خارج فقه و اُصول بزرگاني چون آيت‌الله‌العظمي بروجردي (ره)، امام خميني (ره)، علاّمه طباطبايي (ره) و شهيد آيت‌الله محمد صدوقي (ره) حضور يافت. در سال 1340 ش ساكن مشهد مقدّس شد و به تدريس فقه و اُصول پرداخت. وي با تشکيل جلسات و سخنراني‌هاي جذّاب تبليغي نبرد خويش را با رژيم ستمشاهي آغاز كرد. براي اوّلين بار در شب پانزدهم خرداد 1342 ش دستگير شد و به مدّت 41 روز در زندان موقّت شهرباني (همين مکان) در بازداشت به سر برد. در سال 1351 ش از سوي ساواک ممنوع‌المنبر شد، ولي او مخفيانه به فعّاليّتهاي خود ادامه داد. در سال 1354 ش در پي اعتراض به ضرب و شتم و کشتار طلاّب و روحانيان قُم و برپايي تظاهرات، دستگير و به دو سال حبس محکوم شد. در سال 1356 ش پس از آزادي، به علّت از سرگيري مبارزات عليه رژيم، بار ديگر دستگير و زنداني شد. پس از آزادي، مأموران ساواک بارها با موادّ منفجره قصد ترور او را داشتند كه موفّق نشدند. شهيد هاشمي‌نژاد با سخنراني‌هاي شنيدني و نوشته‌هاي جذّاب خود نقش مهمّي در روشنگري اذهان مردم به ويژه نسل جوان داشت که با استقبال گسترده رو به رو شد و رژيم شاه انتشار برخي از کتاب‌هاي ايشان از جمله کتاب «مناظره دکتر و پير» را ممنوع کرد.
پس از بازگشت پيروزمندانه امام خميني (ره) به ايران، قصد زيارت حضرت امام از مشهد به تهران آمد.
در بيست و دوم بهمن 1357 ش فرصت‌طلبان براي جمع‌آوري اسلحه قصد تعرّض به پادگان و لشكر 77 خراسان را داشتند كه هاشمي‌نژاد در حفظ نظم شهر و پادگان، نقش بسزايي داشت. ايشان به اتّفاق آيت‌الله واعظ طبسي توانست پادگان مشهد و لشكر 77 خراسان را از دستبرد افراد فرصت‌طلب دور نگهدارد و مشهد را از ايجاد فتنه‌اي جديد حفظ نمايند.
اين شهيد بزرگوار در سال 1358 ش به دو كشور ليبي و سوريه و در سال 1359 ش به كشورهاي ژاپن و بنگلادش سفر كرد تا پيام‌رسان انقلاب و نظام مقدّس جمهوري اسلامي ايران باشد. حضور هاشمي‌نژاد در مجلس خبرگان قانون اساسي و همچنين دبيركلّي حزب جمهوري اسلامي در مشهد، گوشة ديگري از خدمات آن شهيد بزرگوار بود.
وي در هفتم مهر 1360 ش به دست گروهک منافقين (سازمان مجاهدين خلق) ترور شد و به فيض شهادت رسيد و پيکر مطهّرش پس از تشييعي با شکوه در رواق دارالزهد حرم مطهر امام رضا (علیه‌السلام) به خاک سپرده شد.