محمدعلي رجايي
به سال 1312 هجري شمسي در قزوين به دنيا آمد. در سال 1328 به استخدام نيروي هوايي درآمد. پس از مدّتي از ارتش جدا شده و در آزمون فوق ليسانس رشتة آمار شركت كرد و در اين رشته ادامه‌ی تحصيل داد. آشنايي با آيت‌الله طالقاني و شركت در جلسات مسجد هدايت وي را در مسير مبارزه قرار داد. براي اوّلين بار در ارديبهشت 1342 دستگير و 48 روز زنداني بود. بار ديگر در ششم آذر 1353 توسّط واحد عمليّات كميته‌ی مشترك ضدّ خرابكاري دستگير و به 5 سال حبس محكوم گرديد. 23 ماه و 25 روز از اين مدّت را به صورت پيوسته در سلّول انفرادي زندان كميته، تحت شكنجه‌هاي طاقت‌فرسا قرار داشت. در 19 آبان 55 به زندان اوين منتقل شد. بار ديگر مجدّداً در 24 آبان 56 به كميتة مشترك منتقل گرديد و بيش از دو ماه تحت شكنجه قرار گرفت. سرانجام در آستانه‌ی پيروزي انقلاب اسلامي از زندان آزاد شد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سمت‌هاي ّون؛ وزير آموزش و پرورش، نمايندگي مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي، نخست‌وزيري و رياست جمهوري منشأ خدماتي به ايران اسلامي شد. وي در هشتم شهريور 1360 در انفجار دفتر نخست‌وزيري كه توسّط سازمان تروريستي مجاهدين خلق (منافقين) به وقوع پيوست، به شهادت رسيد.