آيت‌الله عطاالله اشرفي اصفهاني
سال 1281 ش در سِدِه (خمینی‌شهر فعلی) در استان اصفهان به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي را در زادگاه خود گذرانده و براي فراگيري علوم اسلامي راهي اصفهان شد. پس از فراگيري مقدّمات و سطح حوزه‌ی علمیّه، در سال 1302 عازم قُم شد. 23 سال از محضر آيات عظام سیّدحسین بروجردي، سیّدمحمّد حجّت کوه‌کمره‌ای، عبدالکریم حائري يزدي، سیّدمحمّدتقي خوانساري و سیّدصدرالدین صدر بهره‌مند گرديد.
پس از كسب رتبه‌ی اجتهاد، به دستور آيت‌الله بروجردي براي تبليغ، عازم كرمانشاه شد. با آغاز نهضت امام خميني (ره) پيشگام مبارزه در استان كرمانشاه بود. او چند بار به ساواك احضار شد. در آستانه‌ی انقلاب اسلامي در حالي كه پيشاپيش جمعيّت تظاهركننده در حركت بود مورد هجوم مأموران گارد قرار گرفت و آسيب ديد. چند روز بعد در 15 مهر 57 توسّط ساواك دستگير و روانه‌ی بازداشتگاه كميته‌ی مشترك ضدّ خرابكاري گرديد و علي‌رغم سنّ زياد، مورد بازجويي و شكنجه قرار گرفت ولي به دليل اعتراضات وسيع مردمي در 28 مهر 57 آزاد شد. وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي به حكم امام خميني (ره) به امامت جمعه‌ی كرمانشاه منصوب شد و در 23 مهر 1361 توسّط گروهك تروريستي سازمان مجاهدين خلق (منافقين) به شهادت رسيد.